„Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali”.
Wielki Post – to okres w liturgii Kościoła, w którym w sposób szczególny kierujemy nasze myśli
i pragnienia w stronę Jezusa cierpiącego, na Jego bolesną mękę oraz niegodziwą śmierć na drzewie krzyża. Wielki Post jest również okresem,
w którym, ucząc się powstrzymywać od składania czci w świątyni własnego ja, sięgamy wzrokiem poza bóstwo, które uczyniliśmy z samych siebie, ku Bożej woli dla całego świata.
Główne przesłanie tej czterdziestodniowej refleksji koncentruje się na duchowym przygotowaniu chrześcijan do godnego przeżywania świąt Zmartwychwstania Pańskiego, największych świąt chrześcijaństwa związanych z wydarzeniami męki, śmierci
i zmartwychwstania (Paschy) Chrystusa; wydarzeniami, które stanowią fundament Kościoła i naszej wiary. Ponieważ są to najważniejsze święta, dlatego domagają się od nas specjalnego przygotowania. Warto znaleźć więc czas na codzienną lekturę Pisma Świętego, na osobistą i wspólnotową modlitwę. Warto przemyśleć swoje życie w kontekście Ewangelii. Niewątpliwie pamiętajmy, że jest to okres, gdy w sposób szczególny powinniśmy pamiętać o potrzebujących (dobrowolna jałmużna). O tych, których „życie nie rozpieszcza” i wymagają wsparcia drugiego człowieka, jego dobroć i hojności. Nieoceniona jest w tym względzie – Caritas Polska, która prowadzi Jałmużnę Wielkopostną już od 15 lat wspólnie z partnerami z innych kościołów chrześcijańskich: Eleos Kościoła Prawosławnego, Diakonią Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i Diakonią Kościoła Ewangelicko-Reformowanego. W tym roku Jałmużna Wielkopostna 2021 wesprze starsze osoby, które przez pandemię koronawirusa, znalazły się w trudnej sytuacji. Akcja potrwa przez cały okres Wielkiego Postu oraz w następującym po nim Tygodniu Miłosierdzia. Finał zbiórki zaplanowano na 11 kwietnia, czyli Niedzielę Miłosierdzia. Okazją do refleksji wielkopostnej są również odpowiednie teksty mszalne, kazania pasyjne, rozważania Gorzkich Żali czy Drogi Krzyżowe. Wielki Post to również wezwanie do ponownej, bardziej intensywnej i twórczej miłości człowieka, przede wszystkim człowieka. Brak co jakiś czas obecności podobnego okresu w naszym życiu, brak tej świętej refleksji przynajmniej raz
w roku, wcześniej czy później jest w stanie wyjałowić nas z naszego człowieczeństwa i z naszej wrażliwości na słowo Boga i obecność innych ludzi. Dla niejednego z nas może to być ostatni Wielki Post i ostatnia okazja do zmiany życia. Nie zmarnujmy jej, by tego życia nie przegrać, bo od niego zależy nasza wieczność.
Tak więc Wielki Post stanowi opatrznościową sposobność do takiego duchowego oderwania się od bogactw materialnych i otwarcia się na Boga, ku któremu chrześcijanin powinien skierować całe swoje życie, świadom, że nie posiada trwałego mieszkania na tym świecie, „nasza bowiem ojczyzna jest w niebie” (Flp 3,20). Obchody tajemnicy paschalnej na zakończenie Wielkiego Postu wskazują, że szczytem wielkopostnej drogi oczyszczenia jest ofiara z samego siebie, złożona Ojcu dobrowolnie i z miłości. Właśnie na tej drodze uczeń Chrystusa uczy się przekraczać siebie i swoje egoistyczne interesy, aby spotykać się z braćmi w miłości. (św. Jan Paweł II)
