Kochani Wychowankowie!
Życzymy Wam pięknych, radosnych i bezpiecznych wakacji!
Niech ten czas będzie pełen odpoczynku, słońca, nowych przygód i wspaniałych wspomnień.
Wracajcie do nas zdrowi, uśmiechnięci i gotowi na nowe wyzwania!
Z serdecznymi pozdrowieniami – Dyrektor, Wychowawcy i wszyscy pracownicy Bursy
25 czerwca, w ostatnią środę roku szkolnego, cała nasza społeczność spotkała się na uroczystej Mszy Świętej, podczas której dziękowaliśmy za miniony rok nauki i wychowania. Nasi wychowankowie w kameralnym gronie chętnie włączyli się w przygotowanie oprawy liturgicznej. Słowo Boże wygłosił ojciec Damian – nasz dyrektor – przypominając o wdzięczności i potrzebie dobrego wykorzystania wakacyjnego czasu. Po błogosławieństwie nadszedł moment na życzenia pięknych, radosnych i przede wszystkim bezpiecznych wakacji. Była to także wyjątkowa okazja, aby docenić Mateusza, który przez cały rok szkolny, w każdą środę, z wielkim zaangażowaniem przygotowywał oprawę Mszy Świętych. W dowód uznania Mateusz otrzymał drobny upominek i serdeczne podziękowania za swoją systematyczność, odpowiedzialność i piękną służbę.
Dziękujemy wszystkim za obecność i wspólną modlitwę.
Życzymy wszystkim udanych i bezpiecznych wakacji!
12. czerwca, w czwartkowe, słoneczne popołudnie, spotkaliśmy się w „ogrodzie Bursy” przy wspólnym grillu – dla wychowanków, kadry pedagogicznej i pracowników. Była to super okazja, żeby podsumować kończący się rok szkolny. Rozstrzygnęliśmy też całoroczny konkurs czystości i wręczyliśmy nagrody ufundowane przez Ojca Dyrektora. Po części oficjalnej nadszedł czas na to, co wszyscy lubią najbardziej – jedzenie! Nasze niezastąpione panie kucharki przygotowały prawdziwą ucztę: grillowe rarytasy: kiełbaski, skrzydełka, kurczaczka, sałatki, ziołowy chlebek do odrywania, herbatę i zimne napoje. Stoły aż się uginały! Atmosfera była świetna – dużo śmiechu, rozmów, wspomnień i żartów. Szkoda, że takie chwile mijają tak szybko… Ale nie ma co się smucić! Przed nami nowe, wakacyjne przygody, a po nich kolejny rok szkolny, nowe wyzwania i świeża energia. Po przerwie letniej wrócimy z naładowanymi bateriami i otwartymi głowami na wszystko, co przyniesie nam przyszłość.
W poniedziałkowy wieczór, 26 maja, w Oratorium Bursy odbyło się nabożeństwo majowe, które zgromadziło wszystkich mieszkańców. Był to wyjątkowy czas, podczas którego wspólnie oddaliśmy cześć Matce Bożej poprzez recytację Litanii Loretańskiej oraz modlitwę. Atmosfera była pełna skupienia i duchowego zaangażowania. Nabożeństwo poprowadził ksiądz Eugeniusz, nasz Prefekt, który przypomniał o roli Maryi w życiu chrześcijan i zachęcił do naśladowania Jej i zaufania Bogu. Po zakończeniu modlitwy był czas na krótką refleksję. Dla wielu było to poruszające przeżycie i ważny moment w duchowej formacji.
W czwartkowy wieczór 10 kwietnia, mieliśmy okazję uczestniczyć w wyjątkowym spotkaniu z jezuitą, powołaniowcem – o. Bartłomiejem Przepelukiem SJ. Było to niezwykle poruszające i pełne głębokich refleksji wydarzenie, które z pewnością zostanie z nami na długo. Ojciec Bartłomiej opowiedział o swojej drodze powołania – o tym, jak Pan Bóg prowadził go przez różne etapy życia, aż do decyzji o wstąpieniu do zakonu jezuitów. Podzielił się świadectwem swojej posługi w odległej Brazylii, gdzie spędził część swojej formacji zakonnej. Opowiadał o realiach życia i pracy misyjnej w tamtej części świata, o spotkaniach z ludźmi, kulturą i Kościołem.Następnie opisał swoją służbę na Ukrainie, gdzie zastała go wojna. Jego opowieść o pracy duszpasterskiej w czasie konfliktu – o nadziei, cierpieniu i sile modlitwy – była niezwykle przejmująca i skłaniała do głębokiej refleksji nad rolą Kościoła i duchowieństwa w czasach kryzysu. Po tej części spotkania o. Bartłomiej podzielił się z nami bogatą galerią fotografii – od czasów szkolnych, przez różne etapy życia zakonnego, aż po aktualną posługę jako jezuita, kapłan i duchowy towarzysz młodych ludzi. Każde zdjęcie opatrzone było historią, która ukazywała jego pasję, zaangażowanie i ogromną wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka.Wieczór zakończyliśmy rozmowami, które kontynuowały się jeszcze po oficjalnym zakończeniu spotkania. Dla wielu z nas było to prawdziwe świadectwo wiary i oddania Bogu – inspirujące, poruszające i niezwykle potrzebne.
Ojcze Bartłomieju – dziękujemy!